Խմբավորման երկրները, որը որոշ լեզուներով կոչվում է BRICS, աշխատում են բազմաբևեռ աշխարհի համար, այլ կերպ ասած՝ հաղթահարելու հեգեմոն տերությունների ներկայիս իրավիճակը, որոնք փորձում են ստիպել աշխարհին հետևել իրենց շահերին ռազմական, տնտեսական, քաղաքական և միջազգային կազմակերպություններում։
Իրավացիորեն, մարդիկ այժմ փորձում են ազատվել միջազգային առևտրում ԱՄՆ դոլարն օգտագործելու տնտեսական շանտաժից, և այդ գործունեությունը լայնորեն հայտնի է որպես «դեդոլարիզացիա»։ Հուսանք, որ այն դանդաղ, բայց հաստատ առաջընթաց կունենա:
Սակայն կա ԱՄՆ-ի գերակայության մեկ այլ տարր, որը նույնպես արժանի է հակադրվելու: Խոսքը լեզվի միջոցով մշակութային գերակայության մասին է: Յուրաքանչյուր ոք, ով երբեք չի լսել հեռուստատեսային հաղորդում անգլերենից թարգմանված կամ երբեք չի կարդացել բնօրինակ անգլերենով գրված գիրք, խնդրում եմ բարձրացրեք ձեր ձեռքը:
Հեռավոր 1492 թվականին Անտոնիո դե Նեբրիան՝ ժամանակակից լեզուներից մեկի՝ իսպաներենի քերականության առաջին եվրոպացի հեղինակը, նախաբանում գրել է. “Siempre la lengua fue compañera del imperio” [Լեզուն միշտ եղել է կայսրության ուղեկիցը] և դա այսօր էլ ճիշտ է, և Միացյալ Նահանգների կողմից ուղղված միաբևեռ աշխարհն իր կայսրությունում օգտագործում է անգլերենը:]
Սա, իհարկե, հսկայական առավելություններ ունի ԱՄՆ-ի և անգլիախոս այլ երկրների համար՝ և՛ տնտեսական [ուսուցիչներ, ուսումնական նյութեր և այլն], և՛ մշակութային, քանի որ լեզվի միջոցով շարունակում են ներկայացնել սեփական հասարակության արժեքները, ազատականություն, չկարգավորված մրցակցություն, թույլերի կարիքների անտեսում, այլ երկրների հետ անարդար առևտրի հիմնավորում և այլն։ Մենք դա լավ գիտենք։ Լեզվի միջոցով նրանք փորձում են մեզ յուրացնել աշխարհի մասին իրենց սեփական հայեցակարգին և մարդկանց փոխհարաբերություններին:
Բայց արդյո՞ք մենք իսկապես ցանկանում ենք, որ նման մշակութային իմպերիալիզմը գոյություն ունենա բազմակենտրոն աշխարհում: Եթե անգլերենը լքվեր, դա հարված կլիներ իմպերիալիստական քարոզչության դեմ և կազատի բոլոր մշակույթները և բոլոր լեզուները ազատ և լիարժեք զարգանալու համար, և BRICS երկրները մի փոքր ավելի լավ կճանաչեին իրենց: Հեշտ է պատկերացնել, որ BRICS երկրների դպրոցներում անգլերենի դասընթացները ներկայումս պարտադրված անգլիական մշակույթից անցում կկատարեն ռուսերենի, չինարենի, հնդկերենի, արաբերենի, պարսկերենի և այլն:
Հաղորդակցման լեզվի խնդիր կառաջանար BRICS երկրների հարաբերություններում։ Երբ հնարավոր չէ օգտագործել գործընկերոջ ուղղակի լեզուները, BRICS-ի արժեքների հետ ավելի բնական, ավելի չեզոք և ավելի հետևողական լուծումը միջազգային լեզվի էսպերանտո օգտագործումն է, որը ժամանակին արգելափակված էր Ազգերի լիգայում Ֆրանսիայի կողմից իմպերիալիստական նկատառումներով այն ժամանակ (1920-ական թվականներ), իսկ այժմ գործնականում արգելափակված է ամերիկյան կայսրության կողմից:
Անգլերենից հրաժարվելը ծախսեր չի պահանջում, այլ խնայողություններ է պահանջում և վերականգնում է բոլորի հավասար արժանապատվությունը: Պատկերացրեք, երբ BRICS-ի երկրների հանդիպումներում բոլորին թույլ կտան խոսել իրենց լեզվով կամ չեզոք էսպերանտոյով։
Ռենատո Կորսետտի, Մեծ Բրիտանիա
(armenigis Araksja Elbakjan)