Die lande van die groep, in sommige tale BRICS genoem, werk vir ‘n multipolêre wêreld, met ander woorde om die huidige situasie van hegemoniese magte te oorkom wat die wêreld probeer dwing om hul belange militêr, ekonomies, polities en in internasionale organisasies na te streef.
Tereg probeer hulle nou hulself bevry van die ekonomiese afpersing as gevolg van die gebruik van die Amerikaanse dollar in internasionale handel en hierdie aktiwiteit staan algemeen bekend as “de-dollarisering”. Hopelik sal dit stadig maar seker vorder.
Maar daar is nog ‘n element van Amerikaanse oorheersing, wat ook verdien om teen beveg te word. Dit is kulturele oorheersing deur taal. As jy nog nooit ‘n televisieprogram gehoor het wat uit Engels vertaal is of nog nooit ‘n boek gelees het wat oorspronklik in Engels geskryf is nie, steek asseblief jou hand op.
In die verre jaar 1492 het Antonio de Nebrija, die eerste Europese outeur van ‘n grammatika van een van die moderne tale, Spaans, in die voorwoord geskryf: “Siempre la lengua fue compañera del imperio” [taal was nog altyd ‘n metgesel van ‘n ryk] en dit is steeds waar vandag en die unipolêre wêreld waarop die Verenigde State mik, gebruik Engels in sy ryk.
Dit het natuurlik enorme voordele vir die Verenigde State en die ander Engelssprekende lande: beide ekonomies [onderwysers, onderrigmateriaal, ens.] en kultureel, want deur taal bly hulle die waardes van hul eie samelewing, liberalisme, ongereguleerde mededinging, verwaarlosing van die behoeftes van die swakkes, regverdiging van onregverdige handel met ander lande, ens., voorstel. Ons weet dit goed. Deur taal probeer hulle ons assimileer met hul eie konsep van die wêreld en van die verhoudings tussen mense.
Maar wil ons werklik hê dat sulke kulturele imperialisme in ‘n multisentriese wêreld moet bestaan? As Engels laat vaar word, sou dit ‘n slag teen imperialistiese propaganda wees en alle kulture en alle tale vrymaak om vrylik en ten volle binne hulself te ontwikkel, en die BRICS-lande sou hulself ‘n bietjie beter ken. Dit is maklik om te dink dat Engelse kursusse in skole in BRICS-lande sou oorskakel van die tans opgelegde Engelse kultuur na ‘n pluraliteit van kennis van Russies, Chinees, Indies, Arabies, Persies, ens.
Die probleem van kommunikasietaal in verhoudings tussen die BRICS-lande sou ontstaan. Wanneer dit nie moontlik sou wees om die direkte tale van die vennoot te gebruik nie, is die oplossing wat meer natuurlik, meer neutraal en meer versoenbaar is met die BRICS-waardes die gebruik van die internasionale taal Esperanto, wat eens in die Volkebond deur Frankryk geblokkeer is weens imperialistiese oorwegings destyds (1920’s), en nou in die praktyk geblokkeer word deur die Amerikaanse ryk.
Die laat vaar van Engels vereis nie koste nie, maar bring besparings mee en herstel die gelyke waardigheid van almal. Stel jou voor wanneer almal in die vergaderings van die BRICS-lande toegelaat sal word om hul eie taal of die neutrale Esperanto te praat.
Renato Corsetti, Groot-Brittanje
November 2024